-
1 rozstrzel|ać
pf — rozstrzel|iwać1 impf vt to execute [sb] by firing squad, to put [sb] before a firing squad- rozstrzelać kogoś za dezercję/szpiegostwo to shoot sb for desertion/spying- skazać kogoś na rozstrzelanie to sentence sb to death by firing squadThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozstrzel|ać
-
2 śmier|ć
f zw. sg 1. (zgon) death- śmierć z głodu/pragnienia/wyczerpania/wycieńczenia death from starvation/thirst/exhaustion/emaciation- zamarznąć na śmierć to freeze to death- jeśli nie uwolnimy zakładników, czeka ich śmierć z ręki terrorystów if we don’t free the hostages they will die at the hands of the terrorists- zginąć śmiercią bohatera/męczeńską to die a hero’s/martyr’s death- zapić się/zaharować się na śmierć to drink/work oneself to death- pobić kogoś na śmierć to beat sb to death- przyjaźń na śmierć i życie przen. a lifelong friendship- aż do śmierci for the rest of one’s life- na śmierć zapomniałam! pot. I clean forgot!- blady jak śmierć as white as a sheet- za zabójstwo policjanta grozi śmierć death is the penalty for killing a police officer- śmierć przez rozstrzelanie/powieszenie/na krześle elektrycznym death by firing squad/hanging/electrocution- kara śmierci Prawo the death penalty, capital punishment2. przen. (koniec) death- wynalezienie płyty kompaktowej spowodowało śmierć gramofonu the CD led to the extinction of the record player- śmierć zdrajcom! death to traitors!3. Szt. (postać ludzkiego szkieletu z kosą) death, the Grim Reaper- □ czarna śmierć przest. the Black Death- nienaturalna śmierć unnatural death- śmierć cywilna przest. civil death- śmierć kliniczna Med. clinical death- śmierć naturalna Med. natural death, death from natural causes- śmierć polityczna książk. the end of one’s political career- śmierć tragiczna książk. tragic death■ iść a. pójść na śmierć to go to one’s (almost certain) death- ponieść śmierć książk. to perish- wielu młodych ludzi poniosło śmierć na wojnie many young people perished in the war- śmierć zabrała kogoś książk., euf. death has taken sb from us- nie wiadomo, kogo z nas pierwszego śmierć zabierze who knows which of us will be the first to go- walczyć ze śmiercią to fight for one’s life- zadać komuś śmierć książk. to kill sb- znaleźć śmierć książk. to find deathThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmier|ć
-
3 ścian|a
f 1. Budow. (element budynku) wall- ściana działowa a partition wall- ściana nośna a load-bearing wall- ściana szczytowa a gable end- ślepa ściana a blank wall2. (bok) (skrzyni, akwarium) side, wall 3. Biol. wall- ściana komórkowa cell wall- ściana żołądka stomach wall4. przen. (ognia, deszczu, milczenia, obojętności) wall; (lasu) edge 5. (część skały) face- północna ściana Giewontu the northern face of Giewont6. Górn. face 7. Mat. (płaszczyzna ograniczająca wielościan) side- □ Ściana Płaczu Relig. Wailing Wall■ w czterech ścianach within four walls- mówić do ciebie to mówić jak do ściany pot. talking to you it’s like talking to a brick wall- postawić kogoś pod ścianą (skazać na rozstrzelanie) to place sb before the firing squad; (nie dać wyboru) not to give sb a choice- pójść pod ścianę pot. to face the firing squad- zblednąć jak ściana pot. to become a. go as white as a sheet- choć bij a. tłucz łbem o ścianę a. w ścianę pot. you can knock your head against the wall, it won’t work- (choć wbij zęby w ścianę) pot. grin and bear itThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ścian|a
См. также в других словарях:
skazać — dk IX, skażę, skażesz, skaż, skazaćał, skazaćany skazywać ndk VIIIa, skazaćzuję, skazaćzujesz, skazaćzuj, skazaćywał, skazaćywany «wydać wyrok określający karę wymierzoną oskarżonemu za popełnione przestępstwa» Skazać kogoś na wygnanie. Skazać… … Słownik języka polskiego
postawić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}stawiać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysoko postawiony {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}postawić {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}na nogi {{/stl 13}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ściana — ż IV, CMs. ściananie; lm D. ścianaan 1. «pionowa płaszczyzna ograniczająca lub przedzielająca wnętrze budynku, zrobiona z cegły, betonu, drewna itp.» Ściana zewnętrzna, frontowa, boczna. Ściana pomalowana, pokryta tapetą. Odrapana, spękana ściana … Słownik języka polskiego
